باران!

چند دقیقه ای کنار پنجره نشستم... خیره به بیرون... روی کامپیوتر هم صدای استاد پرهیزکار رو گذاشته ام... صدای آیات خدا توی گوشم و خود آیات جلوی چشمم...
نه... قرآن نمیخوندم... بیرون رو نگاه میکردم... محو تماشای آیات خدا...
باران!
صدای قرآن و.... باران...
برام یه سوال پیش اومده... باران ، اشک آسمان خدا هست یا پاداش خدا؟
آسمان از بیچارگی ما داره گریه میکنه و دلش برای ما سوخته و داره از نعمت های خدا به ما هم میرسونه یا پاداش اعمال مردم یک شهر؟
شاید برای هرکسی یه جوریه... برای بعضی ها شادی آسمان خدا و بعضی ها هم بغض آسمان خدا...
امروز آسمان برای من ابری ابری ابری ابری ابری هست!... امروز آسمان برای من خیلی گرفته بود... بغضش ترکیده و داره اشک می باره... شاید بخاطر اینه که منم امروز خیلی دلم گرفته... اگه سر کار نبودم ، شاید منم............

"انّا صببنا الماء صبا؛ ما آب فراوانی از آسمان فرو ریختیم" و تمام نهرها و چشمه‌ها و قنات‌ها و چاه‌های آب، ذخایر آبی خود را از باران می‌گیرند. عبس، (80)، آیه 21.